COVID TROK ME UIT MIJN COMFORTZONE.
Edith is nachtverpleegkundige in het UZ Leuven Ze werkt er al zeventien jaar op de afdeling cardiale heelkunde. Gedurende een week heeft ze ‘s nachts covid-patiënten verzorgd op de covid-medium care-afdeling van het ziekenhuis. ‘Oorspronkelijk zouden we covid-patiënten verzorgen die op een gewone hospitalisatie- afdeling lagen. Uiteindelijk gingen we echter werken op een covid-medium care-afdeling. We kregen meteen een snelle opleiding over onder meer bloedgaswaarden en optieflow. Sommige dingen waren nieuw voor mij, andere zaten al heel ver in mijn geheugen. Thuis heb ik mij nog een beetje verdiept in de nieuwe materie, want ik wou toch wel het allerbeste geven aan deze mensen. Ik merkte de eerste nacht dat ook de andere collega’s nerveus waren. Niet alleen omwille van het werk, maar ook wegens de omslachtige omkleedprocedure. Onderling was er een enorme solidariteit en samenhorigheid, wat het werk aangenaam maakte. Het dragen van beschermend materiaal maakte de verzorging wel zwaarder. Na enkele uren was het een hele opluchting om die beschermingskledij even te kunnen uitdoen. Wat me vooral opviel, was dat alle patiënten optimistisch en dankbaar waren. Dankbaar omdat ze covid hadden overleefd en dankbaar naar ons, de verpleegkundigen.
Zelfs in een sfeer waar aanrakingen gebeurden door een handschoen in plaats van een hand, en waar het gelaat van iedere verzorgende verstopt zat achter een face shield. Het werken op de covid-medium care-afdeling heeft bij mij een positief effect gehad. Ik heb lang getwijfeld om uit mijn comfortzone te treden, maar ben uiteindelijk blij dat ik op die afdeling ben gaan werken, en zo covid-patiënten heb kunnen verzorgen.
COVID PULLED ME OUT OF MY COMFORT ZONE
Edith is a night nurse at the University Hospital in Leuven. She has worked there for seventeen years in the cardiac surgery unit. During a week she cared at night for covid- patients in the covid-medium care unit of the hospital. “Originally we should care for covid patients who were hospitalized in a regular hospitalization unit. Finally we started working in a covid-medium care-unit. We immediately received a rapid training on topics as blood gas levels and option flow. Some things were new for me, others were already very far in my memory. At home I studied the new topics, because I wanted to do my very best for these people. The first night I noticed that the other colleagues were nervous too. Not only because of the work, but also because of the cumbersome procedure for changing clothes. There was tremendous solidarity and togetherness, which made the work pleasant. Wearing protective material made the care heavier. After a few hours, it was a great relief to take off these protective clothes. What struck me most was that all patients were optimistic and grateful. Grateful for surviving covid and grateful to us, the nurses. Even in an atmosphere where touches were made by a glove instead of a hand, and each caregivers’ face was hidden by a face shield. Working in the covid-medium care-unit has had a positive effect on me. I hesitated for a long time to get out of my comfort zone, but in the end I’m happy that I started working in that unit and that I was able to care for covid-patients.